RPG online

Bestia · Elokwentny gracz

Tu pytanie do Girwana - jakaś rodzina? Może to być wazne bo jak wujek go rozpozna to nici z przykrywki!

Kerth · Gracz oszczędny w słowach

Zbieżność nazwisk Smile

Dokładnie - ród DeVayne w Sektorze Calixis liczy dobre dwadzieścia tysięcy członków! Tylu ich jest, że kuzyn kuzyna w tym samym Kopcu nie pozna, a co dopiero kuzyna-obcoświatowca.

Kargan · Elokwentny gracz

Tak słucham tego co czytacie...i jakoś mi się w głowie nie mieści... Khorn'e tutaj ? Na planecie rolników ?
Gdzie nie ma ciężkiego uzbrojenia (a propos słabo będzie ze wsparciem jak się okaże, że są tu jacyś "przyjezdni" kultyści...),
gdzie ludzie są religijni a przy tym mało światowi... Co Khorn'e chce tu robić ? Urządzić stos czaszek przy pomocy chłopskich sierpów ?

Mnie to wygląda na "działanie pozoracyjno-maskujące" no nic...zobaczymy

Keth · Mistrz Gry

Małe pytanko mam – jak zamierzacie spożytkować te pięć do siedmiu dni tranzytu przez Osnowę? Corolis nie ma wiele do zaoferowania: brak sali rekreacyjnej, brak biblioteki, brak punktów widokowych. Cztery małe kambuzy rozmieszczone w różnych miejscach statku, duża i mała kaplica. Około stuosobowa załoga jest przyzwyczajona do omijania pasażerów szerokim łukiem, w końcu to jednostka Ordo. Constantine odprawi dla Was obrzęd puryfikacyjny, kiedy już skończycie badania nad dostarczonymi Wam materiałami. Co jeszcze chcecie zrobić? Chciałbym to wiedzieć, by móc jednym obszerniejszym updatem opisać całą podróż przez Osnowę i przeskoczyć z fabułą do chwili wejścia w materię w systemie Orbell Quill.

Kargan, co do Twojego pytania o sens zakładania kultu Khorna na rolniczej planecie – łatwiej zabić dwa miliony zacofanych rolników niż na przykład dwa miliony żołnierzy, a zasoby upuszczonej krwi są litrażowo identyczne!

Kargan · Elokwentny gracz

Aye Aye Mistrzu....ale łatwiej jest namówić do zabijania (i rozlewania krwi) żołnierzy niż rolników...zwłaszcza tych bogobojnych Wink

No ale nic to...a co do lotu...dałoby się może poćwiczyć coś ? Walkę ? Strzelanie ? Wink

A może jakaś siłownia by kondycję poprawić ?

Kerth · Gracz oszczędny w słowach

Ja się zajmę Lyrą.
Postaram się Jej jak najwięcej przekazać na temat etykiety, zachowania.

el_imperatorro · Mistrz Gry

Kara chętnie skorzystałaby z siłowni. Może też poćwiczyć z towarzyszami walkę wręcz, do tego nie potrzebna jest siłownia, wystarczy obszerny pokój. poza tym będzie godzinami wpatrywać się w swój pistolet boltowy, popisywać umiejętnościami akrobatycznymi i przy każdej okazji wtykać szpile nowym członkom zespołu. Wszystko, byle się nie nudzić.

SamboR · Elokwentny gracz

Zamierzam przeprowadzić codzienne nabożeństwo, w małej kaplicy. Wstęp wolny. Tematem będzie kontemplacja czynów św. Angevina podczas jego krucjaty oraz modły ochronne podczas podróży przez Warp. Constantine sugeruje, by wszyscy członkowie drużyny stawili się na nabożeństwach. Nieobecność może owocować negatywną oceną przy zdawaniu raportu z misji. Pamiętajmy, że jesteśmy częścią Lewej Ręki Imperatora. Powinniśmy być nieskazitelni na duszy.

Keth · Mistrz Gry

Kompilator: Gamma 622.
Data: 443.830.M41.
Czas wydruku: 13.08.
Źródła: banki danych Eklezjarchii (dostęp tajny), banki danych Administratum Sectoris (dostęp tajny), baza danych Konklawy Calixiańskiej.
Temat: specyficzne rytuały religijne na Orbell Quill – kompilacja danych
Myśl dnia: Czcij Złoty Tron ponad wszystko.

Społeczeństwo orbellańskie, charakteryzujące się w głównej mierze niemal całkowitym brakiem wykształcenia oraz godną naśladowania pokorą i ufnością w nauki Kościoła, nie posiada zbyt wielu endemicznych obrzędów religijnych – świat ten został skolonizowany po Krucjacie Angevina, toteż przybywający tam z Sektora Skarus pierwsi osadnicy przynieśli ze sobą klasyczne wierzenia imperialne. Z biegiem czasu uległy one naturalnie pewnym zmianom (nieuniknionym w zamkniętym środowisku pozbawionym niemal całkowicie kontaktów z cudzoziemcami i na przełomie niecałych dwóch tysięcy lat istnienia kolonii), jednakże skala tych odstępstw od klasycznego kanonu wiary nigdy nie okazała się tak wielka, aby konieczna była interwencja Galaxia Missionarium mająca przywrócić na Orbell Quill oficjalną wersję Credo.

Orbellanie obchodzą trzy główne święta religijne: Dzień Wniebowstąpienia Boga-Imperatora, Dzień Świętego Drususa oraz Mękę Pana na Złotym Tronie. Dwa pierwsze z nich należą do standardowych świąt imperialnych (Dzień Świętego Drususa jest oficjalnym świętem imperialnym w całym Sektorze Calixis), trzecie natomiast stanowi specyficzny rytuał związany z geofizyczną anomalią Orbell Quill.

Dzień Wniebowstąpienia Boga-Imperatora jest dniem wolnym od pracy, uwieńczonym Mszą Świec wedle obrządku klasycznego. Lokalny zwyczaj nakazuje osadnikom wystawianie zapalonych świec we wszystkich obejściach w taki sposób, by oglądane z pewnej wysokości tworzyły wzór Imperialnego Orła. W stołecznej katedrze odprawiane jest całonocne nabożeństwo obowiązkowe dla wszystkich przedstawicieli lokalnych władz. Pobocznym zwyczajem towarzyszącym nabożeństwu jest amnestia dla pomniejszych kryminalistów (skazanych za wykroczenia przeciwko prawu świeckiemu) oraz biczowanie wiarołomców, którym duchowieństwo udowodniło pomniejsze formy herezji.

Męka Pana na Złotym Tronie obchodzona jest w trakcie planetarnej pory deszczowej. Występujące w przeciągu dwóch miesięcy monsuny uwalniają z gleby i powietrza planety ogromne ilości tlenków żelaza, które nadają obfitym opadom barwę krwistej czerwieni. Orbellanie wierzą, że czerwone deszcze są niczym innym jak boską krwią samego Imperatora, który zrasza nią glebę planety w corocznym akcie umęczenia. Wedle prac naukowych Eparchy Destimona te specyficzne przekonania osadników stanowią akceptowalne odstępstwo od Credo i należy je traktować jako element lokalnego folkloru, nie zaś formę pomniejszej herezji. Bazując na tych opracowaniach Kościół nigdy nie podjął próby wykorzenienia tego obyczaju.

W porze deszczowej oprócz modlitw błagalnych o dobre zbiory w przyszłym roku wierni wykonują niewielkie łódki z kory lub drewna, w nich zaś umieszczają drobne ofiary, głównie w postaci medykamentów i opatrunków, a następnie umieszczają je na rozlewiskach i na rzekach, by popłynęły do Boga-Imperatora przynosząc mu ulgę w cierpieniu. Koniec pory deszczowej obchodzony jest w formie radosnego festiwalu oznaczającego wyleczenie boskich ran i rozpoczęcie nowego sezonu upraw.

Zgodnie z zaleceniami Kurii Scintillijskiej kapłani Eklezjarchii na Orbell Quill korzystają z klasycznych brewiarzy i zbiorów kazań, uaktualnionych co dziesięć lat. W przypadku przewinień w kwestiach wiary stosuje się zaostrzony kodeks karny opracowany przez Eparchę Flinna Chaudera (wydany w roku 440.M41 przez Kurię Malfiańską).

Bestia · Elokwentny gracz

Chętnie potrenuję walkę wręcz i strzelanie (teraz pewnie powiesz mi ze strzelnicy też nie ma Smile

). Dodatkowo chciałbym poznać bliżej naszego kapłana - powoli przechodzą mnie ciarki na samą myśl o religii i fanatykach.

Jeżeli jest to możliwe (wymagałoby nieco pracy innych graczy - np. Pm'y do Keth'a), to chciałbym się dowiedzieć czego po swoim "dowódcy" oczekują członkowie sekcji. Dziękuje.

Aha, czy istnieje możliwość zapoznania się z tym zaostrzonym kodeksem karnym? Nadal z niecierpliwością oczekuję też na raporty o pozostałych operacjach Ordo w sektorze i jeżeli to możliwe, danych statystycznych na temat przestępczości - tak religijnej jak i świeckiej (w końcu dwa miliony ludzi to niewiele) - na Młynie Malfiańskim.

Radziu · Gracz oszczędny w słowach

Cóż ja zamierzam spędzić czas podróży trzymając się z dala od kogokolwiek i poświęcić się medytacji i modlitwie. Doskonale się orientując jak może mnie postrzegać "normalne" towarzystwo wole wybrać samotność niż narazić się na jakieś osobiste pytania czy docinki ze strony reszty załogi oraz naszej ekipy. Wyjątkami od przebywania w samotności będą nabożeństwa przeprowadzane przez kapłana.

Peacemaker · Elokwentny gracz

Radziu mnie wyprzedził. Ustronne miejsce, kontemplacja, o ile to możliwe unikanie kontaktów z resztą grupy.

Keth · Mistrz Gry

Kompilator: Gamma 611.
Data: 443.830.M41.
Czas wydruku: 13.20.
Źródła: banki danych Eklezjarchii (dostęp tajny), banki danych Administratum Sectoris (dostęp tajny), baza danych Konklawy Calixiańskiej.
Temat: Eduard Dulark – kompilacja danych personalnych
Myśl dnia: Wykształć człowieka nie dbając o jego wiarę, a stworzysz inteligentnego potwora.

Urodzony w roku 776.M41 na Guytodze, w miasteczku Zacharia. Brak informacji na temat rodziny. Wykształcony w szkółce przykościelnej, w wieku piętnastu lat zadziwił kapłanów swą biegłością w broni palnej oraz głęboką wiarą. Wstąpił za namową miejscowego prałata do milicji świeckiej, gdzie pomimo młodego wieku szybko zdobył naszywki starszego brata oraz odznakę strzelca wyborowego.

W roku 793 został przyjęty do stołecznego seminarium na Guytodze, dwa lata później uzyskał święcenia na nowicjusza Eklezjarchii rozpoczynając staż w stołecznej świątyni. Pod koniec roku 794 został przeniesiony na własną prośbę do ruchomej rezydentury Kościoła przy Siłach Obrony Planetarnej w Podsektorze Hazeroth. W latach 794-805 służył jako kleryk wojskowy w kilku jednostkach, zdobywając w roku 805 stopień starszego kapelana Gwardii (przebieg służby: lata 794-796 Siły Obrony Planetarnej Guytogi, lata 797-798 siły szybkiego reagowania marynarki na pancerniku Invincible, lata 798-802 rezydentura przy sztabie 202 Regimentu Gunmetallicus, lata 802-805 sztab generalny Gwardii Imperialnej w Podsektorze Hazeroth). Zdobył w tym czasie uznanie w licznych konfrontacjach z lokalnymi piratami oraz podczas tłumienia zamieszek głodowych w trzech systemach Hazerothu.

W pierwszej połowie roku 803 służący wówczas w stopniu młodszego kapelana Dulark został oskarżony o szerzenie antagonizmów pomiędzy żołnierzami Gwardii i Skitarii należącymi do korpusu wydzielonego Światów Lathe. Nie stroniący od konfrontacji fizycznej duchowny zaangażował się w kilka siłowych zatargów z czcicielami Boga w Maszynie, co w efekcie zaowocowało oficjalnym protestem ze strony władz Adeptus Mechanicus Podsektora Hazeroth. Przywołany do porządku publiczną reprymendą hazerockiego Eparchy, Dulark został jednocześnie sekretnie wyróżniony audiencją u przywódcy Podsektora oraz równie skrytą pochwałą Synodu Scintillijskiego. W uznaniu jego dążenia do umacniania jedynie słusznej wiary został również awansowany do stopnia starszego kapelana wojskowego.

Razem z 115 Regimentem Gwardii z Vaxanide uczestniczył przez trzy lata w ciężkich walkach na Tranchu, gdzie nawiązał osobistą znajomość z lordem inkwizytorem Antonem Zerbe, dowodzącym operacją Ordo wymierzoną w sterujący rewoltą Ułudny Krąg.

W roku 822 został wycofany pomimo swych protestów z aktywnej służby frontowej i skierowany do pełnienia posługi duchownej na Orbell Quill. Wszystkie jego zażalenia zostały odrzucone przez Eparchę Sektora Calixis (prawdopodobną przyczyną tego nagłego przeniesienia był poważny zatarg pomiędzy Dularkiem oraz wysokimi rangą oficerami ze sztabu generalnego Gwardii Podsektora Hazeroth z powodu rozbieżności w interpretacji niektórych dogmatów Credo; w głównej mierze zaważył tu fakt, iż Dulark był gorącym entuzjastą tzw. Kodeksu Chaudera).

Na Orbell Quill piastuje funkcję arcybiskupa, głowy całego Kościoła w systemie. Rezyduje w stolicy, w katedrze pod wezwaniem Drususa Wojownika, chociaż dwa razy do roku odwiedza większe społeczności farmerskie odbierając osobiście sprawozdania swych duchownych.

Bestia · Elokwentny gracz

Wow... No to czuję się jak ryba w wodzie... Świat zacofanych ortodoksów-rolników, nadzorowany przez fanatyka... Confused

Kargan · Elokwentny gracz