RPG online

Keth · Mistrz Gry

29 stycznia 2309, godz. 9.20, FCS Aurora, system Equus

Załoganci Arrowa wymienili spojrzenia, w których zainteresowanie walczyło o lepsze z głęboką podejrzliwością. Upór Sylwii Martinez w chęci dalszej podróży na pokładzie Aurory budził w mężczyznach głęboki niepokój, bo wszyscy wciąż doskonale pamiętali wydarzenia na pokładzie Grendela, aresztowanie i proces przed wojskową prokuraturą. Pasażerka była osobą niezwykle miłą i mało kłopotliwą, ale nikt nie mógł zagwarantować, że ta sympatyczna powierzchowność nie skrywa gwałtownej socjopatycznej natury.

- Cóż, jeśli upiera się pani przy tej wersji podróży, będziemy musieli zażądać od pani dodatkowej opłaty i nie będzie to bynajmniej mała kwota. Nadłożenie drogi na Rhise o Ivendo mocno nas targnie po zapasie ogniw zasilających, a to bardzo drogie paliwo – kapitan postukał palcami w klawiaturkę swego podręcznego kalkulatora, wykonał kilka pośpiesznych obliczeń – Proszę się mocno trzymać oparcia, pani Martinez. Jeśli zdecydujemy, że polecimy z panią na Ivendo, będzie to panią kosztowało dwa i pół tysiąca.

Nathaniel i John nic nie powiedzieli, ale nie odrywali wzroku od twarzy pasażerki, wyraźnie zaskoczonej wysokością dodatkowej opłaty.

- Dobrze – odparła po chwili Sylwia, namyśliwszy się wpierw w milczeniu – Dwa i pół tysiąca. Płatne gotówką po dokowaniu na orbitalu Wersal IV.

Zdumiony decyzją kobiety kapitan potrząsnął mimowolnie głową, nie przyjmując do wiadomości gotowości Sylwii do opłacenia ciasnej kajuty na niewielkim towarowcu kwotą umożliwiającą lot luksusowym liniowcem.

- Dołożę pięćset za wyłączność na transport oraz jak najszybszą realizację podróży – dodała Sylwia – Nie będę ukrywać, że bardzo mi się śpieszy.

- Rozumiem – pokiwał głową Oliver, kolejny raz rzucając okiem w stronę kolegów – W takim razie dziękuję za wizytę w kokpicie. Pan Norton miałby nam ewidentnie za złe, gdybyśmy oprowadzili tutaj tylko panią, a jego zignorowali. Niech też skorzysta z okazji, by zasiąść z nami w fotelu.

- Oczywiście – uśmiechnęła się promiennie Sylwia Martinez, odpinając pasy i wstając z miejsca pokładowego inżyniera.

- Panie Norton! – zawołał w głąb korytarzyka Oliver, ścigając wzrokiem ćwiczącego przysiadky biznesmena – Jeśli jest pan zainteresowany wizytacją kokpitu, serdecznie zapraszam!

Urbik · Elokwentny gracz

Bez dwóch zdań, sprawa przestała być w tym momencie podejrzana - tu po prostu kryje się jakiś głębszy wałek i mam przeczucie ,że nie wyjdzie on nam na dobre (jak to bywa w questach Wink

). Ale nic to, 3 tysiące zawsze się przydadzą (a szczególnie teraz, kiedy rozkręcamy biznes) i w obecnej sytuacji nie ma co wybrzydzać. Mimo to, z chęcią dowiedziałbym się jeszcze czegoś od naszego "sportowca", który zaraz zawita na mostku. Jak tylko pokażemy mu całą maszynerię, spróbuję jakos do niego jakoś zagaić na temat Martinez ("Wspomniał Pan, że gdzieś Pan już ją widział...dziwne, mam podobne przeczucie, ale kompletnie wyleciało mi to z głowy. Może Pan sobie coś więcej przypomina?", coś w ten deseń).

Krisu · Elokwentny gracz

Skoro mamy dostać te 3000 to proponuje zachować ilość ogniw wystarczającą na skoki do Ivendo i Rhise plus ewentualny mały zapas - resztę spieniężamy tutaj (z powodu kataklizmu mogą być wysokie ceny) uzupełniamy ciekłe paliwo i możemy ruszać.
Oczywiście w międzyczasie sprawdzić czy są jakieś informacje o rudzielcu w sieci.

Freeks · Elokwentny gracz

Jak wyżej - na razie nic bardziej odkrywczego nie znajdę.

Będziem inwestować w skanery kontrabandy, czy niet? Jeśli niet, to Kethowi oszczędzimy trochę myślenia. Ja osobiście jestem za, ale kapitan woli politykę lojalistyczną z tego co widzę, względem marynarki Wink

namakemono · Gracz Roku 2009

Jedno nie wyklucza drugiego. Wręcz przeciwnie. Niezależnie od polityki spółki i tak detektor kontrabandy jest mile widziany.

Krisu · Elokwentny gracz

Osobiście jestem za wykrywaczem i nawet jestem skłonny nań dołożyć z własnych oszczędności.

Urbik · Elokwentny gracz

Detekor to całkiem dobry pomysł, ale przenieśmy jego zakup na jakiś późniejszy termin - teraz najważniejsze jest jak najszybsze odstawienie Pani Martinez na Ivendo. Co do pozostałych zakupów i kwestii finansowych - jak wcześniej, tak i teraz ufam Waszym decyzjom Wink

Keth · Mistrz Gry

29 stycznia 2309, godz. 9.45, FCS Aurora, system Equus

Andreas Norton okazał się bardzo szczęśliwym człowiekiem. Traktowany przez Olivera z całą uprzejmością, na jaką kapitan zdołał się zdobyć, rhiseński biznesmen z rozgorączkowanymi oczami śledził odczyty radaru i wskaźniki temperatury turbin napędu, a możliwość skalibrowania laserowego działka i oddania serii próbnej wprowadziły go w stan euforii, której nikt by się po pozornie konfliktowym i irytującym pasażerze nie spodziewał.

- Mamy też wyrzutnię rakiet samonaprowadzająceych, ale jej niestety nie będzie mógł pan przetestować – roześmiał się uprzejmie Oliver – Nawet małe głowice kumulacyjne typu Moskit są cholernie drogie.

- Rozumiem, rozumiem – pokiwał entuzjastycznie głową Norton – Między nami mówiąc, życie sprzedawcy systemów wentylacyjnych to cholernie nudna rzecz. Niby jest z tego kasa i spokój, ale wy dla odmiany macie naprawdę zarąbiste emocje.Czasami wam zazdroszczę, naprawdę!

- Cóż, czasami faktycznie skacze nam adrenalina – zgodził się łaskawie Oliver – Ale z drugiej strony życie kosmicznego podróżnika potrafi zabić nudą. My wleczemy się bez końca przez pustkę kosmosu, a wy w tym czasie popijacie w barach drinki z takimi laskami jak nasza pasażerka.

- Fantastyczna babka – odparł natychmiast Andreas, z lubością gładząc podłokietniki swego fotela – Nie dość, że śliczna, to jeszcze cholernie bystra. Gadałem z nią trochę wczoraj i widać, że jest obyta w świecie.

- Coś pan wspominał, że kojarzy się panu z telewizją – zagaił niby od niechcenia Oliver – To zabawne, bo ja też mam wrażenie, że ją znam... może z jakiegoś serialu?

- Stary, myślę nad tym od początku podróży – uśmiechnął się znacząco Norton, klepiąc kapitana protekcjonalnie po ramieniu – Pamiętam tylko, że to był jakiś program w popołudniowym paśmie, na babskim kanale. Moja przyjaciółka go oglądała, więc trochę sobie zerkałem i wpadła mi w oko ta babka... ale za cholerę nie mogę sobie przypomnieć, kto to taki.

Keth · Mistrz Gry

29 stycznia 2309, godz. 14.30, FCS Aurora, system Equus

- Dokowanie za cztery godziny – oznajmił John, kiedy Oliver postukał znacząco w swój noszony na prawej ręce zegarek – Będziemy w plecy o półtorej godziny, ale nic z tym nie zrobię. Zobacz na radar, czegoś takiego już dawno nie widziałem.

Kapitan nie skorzystał z propozycji Johna, bo śledził odczyty sensorów na własnym komputerze. W systemie panował ruch tak ożywiony, że chwilami Machado zaczynał powątpiewać w prawidłową pracę instrumentów. System śledzący jego konsolety ostrzegał przed dwoma tysiącami czterystu osiemdziesięcioma statkami kosmicznymi manewrującymi w przestrzeni Equusa po rhizeńskiej stronie planety, a przecież należało założyć, że po przeciwnej stronie, obejmującej punkt skokowy na Rhylador, musiało być jeszcze tłoczniej. Nakładające się na siebie sygnatury jednostek tworzyły na ekranie radaru niemalże jednolitą masę i dopiero na maksymalnym zbliżeniu można było odczytać indywidualne oznakowania obiektów.

- Wojskowi, rządowi, organizacje humanitarne, misjonarze, setki prywaciarzy – skomentował sytuację siedzący w drugim fotelu Nathaniel – Na Belizo musiało dojść do globalnego kataklizmu. Według programu astronawigacyjnego żyje tam dwa miliardy ludzi... a przynajmniej żyło do trzęsienia ziemi. Patrzcie, jaki konwój właśnie wali na Rhylanor! Czterysta dwanaście ciężkich frachtowców, połowa z nich z sygnaturami korporacyjnymi, pełna eskorta wojskowa! Wystarczy do wywiezienia dwóch metropolii razem z wyposażeniem zakładów i parkiem maszynowym! Doki towarowe i stacje przetwórcze na całej orbicie są zakorkowane, dobrze, że na cywilnych orbitalach ruch jest trochę mniejszy.

- Co robimy z ogniwami z ładowni? – zapytał John – Ceny musiały cholernie podskoczyć w górę, może da się je pchnąć po dwadzieścia od sztuki? Zostawilibyśmy tylko zapas na skoki do Ivendo i na Rhise, a tam kupimy nowy ładunek.

- I nie trzeba lecieć na żadną orbitalną fabrykę, na Sensero II też damy je radę sprzedać – stwierdził Max – Dokujemy, wywalamy Nortona, sprzedajemy Dextery, tankujemy i jazda dalej. Nie chciałbym tutaj utknąć tylko dlatego, że wojskowi zablokują na dzień albo dwa przestrzeń parkingową, bo im cywilny ruch przeszkadza. Im szybciej wylecimy, tym lepiej.

Oliver zastanowił się nad propozycją Maxa, spoglądając jednocześnie nad ramieniem w kierunku otwartego wejścia do kokpitu. Andreas Norton i Sylwia Martinez siedzieli w jednej z kabin pasażerskich, wiodąc długie rozmowy o wszystkim i niczym, ale kapitan wolał się upewnić, że nikt nie podsłuchuje prowadzonej na mostku rozmowy.

- Żadnych zbędnych przestojów – zdecydował – Max ma rację. Wyładunek, tankowanie i lecimy dalej. Chcę jak najszybciej dostarczyć panią Martinez na Ivendo.

Krisu · Elokwentny gracz

- A co z czesaniem sieci? - John spojrzał na Drivera - Czy odpuszczamy rudej?

Podczas dokowania na orbitalu ktoś zapewne i tak będzie miał dyżur w kokpicie (przepisy generalnie nie pozwalają na pozostawienie przy orbitalu statku całkowicie pozbawionego załogi), więc ten ktoś może się podłączyć do sieci w czasie, kiedy reszta zajmie się rozładunkiem.

Urbik · Elokwentny gracz

-Nie, sprawdzimy ją w czasie tankowania. Nie powinno nam to zająć zbyt wiele czasu. Biorąc pod uwagę relację Nortona nie mamy powodów do obaw - wizyta w magazynie dla kobiet raczej nie jest przestępstwem w tym układzie. - Oliver uśmiechnął się lekko, czując ogromny ciężar spadający z serca. Jego podejrzenia na szczęście mogły okazywać się bezzasadnymi.
-Mimo to interesuje mnie kogo to mamy zaszczyt gościć na naszym pokładzie. Może to jakaś aktorka, albo inna lala z ekranu, kto tam ją wie...dawno nie oglądałem telewizji. Przy odrobinie szczęście może dostaniesz od niej autograf, Max.

Wszystko zaczynało mieć sens - Sylvia Martinez chciała uniknąć tłumów na wycieczkowcach, bo prawdopodobnie nie mogłaby się opędzić od ogłupiałych fanów, paparazzich i rozdawania autografów. Jej grafik jest na tyle napięty, że zapłaci nawet horrendalną sumę za jak najszybszą podróż na Ivendo, gdzie być może czeka już na nią przygotowany plan zdjęciowy pod kolejny film.
Rozmowa z Nortonem rozwiała wszystkie negatywne podejrzenia Olivera w stosunku do pierwszej klientki Manath Jover. Na myśl przychodziły jednak kolejne, wciąż nie dające spokoju kapitanowi...

Freeks · Elokwentny gracz

Autograf jak autograf - inżynier uśmiechnął się nie dwuznacznie nie pozostawiając wątpliwości co mógł mieć na myśli.
Ale trzeba przyznać że lisiczka z niej taka, że nie ma co się dziwić, że w telewizji pracuje, a ludzie ją zapamiętują. Ni mniej jeśli uda nam się opchnąć ogniwa za 20kt/szt, to to trochę na niej polecimy. Za sam skok stracimy 680 kt zysku plus 1020 za zakupione ogniwa. Już za samo paliwo stałe lecimy 1700 kredytek, czyli ponad połowa jej "biletu". Do tego paliwo ciekłe. Spokojnie ponad dwa kafle. No i tracimy czas na odwożenie pasażera, który moglibyśmy wykorzystać na drugi kurs rhise-equis na którym też byśmy zarobili ponad tysiąc kredytek.

Ergo wychodzimy plus minus na czysto, jednak z drugiej strony podroż w obecności Sylvi to czysta przyjemność... -Max zrobił dłuższa pauzę w wypowiedzi odchylając się w fotelu i zakładając ręce za głowę w geście marzycielstwa.
A gdyby tak skombinować księgę gości i poprosić o wpis? Jeśli jest taka sławna, to ludzie sami będą chcieli latać w tym ciasnowcu tak jak ich idolka wcześniej... Troche renomy by nam podskoczyło.

Krisu · Elokwentny gracz

Novigator zerknął w otwarty lun oceniając czy pasażerowie dalej są zajęci rozmową i ich nie słyszą.
- A pomyślał któryś z panów o wypłacalności tej dupeczki? - zmierzył wspólników przeciągłym spojrzeniem - Bo stwierdzić 'ok dam ile chcecie', a na miejscu wzruszyć z niewinną minka ramionami to pewnikiem jak na aktorkę to potrafi... - zawiesił znacząco głos.
- Dla pewności poproście pannę o przelew na orbitalu ustalonej kwoty na nasze konto - John uśmiechnął się krzywo - chyba, że zapłata będzie w naturze. - tu do uśmiechu dołączyło sprośne przejechanie jęzorem po wargach.

namakemono · Gracz Roku 2009

Freeks · Elokwentny gracz