RPG online

Trihikilius · Elokwentny gracz

Jako, że jestem osobą z dużym poczuciem humoru lubię poczytać sobie czasem dowcipne sytuacje, mające miejsce w czasie sesji. Jest tego trochę w sieci, lecz mnie bardzo ciekawi, z czego ostatnio moi szanowni koledzy śmiali się podczas przygód przeżywanych, że tak powiem `oczy w oczy`. Ja nie miałem za dużo kontaktu z takimi sytuacjami ale wiem, że na tym forum jest kilku doświadczonych graczy mających wiele takich opowieści do zdradzenia.
Nie bądźcie skąpi, podzielcie się śmiesznymi kawałkami Waszych sesji.

U pewnych graczy opisujących w sieci śmieszne sytuacje, w sesji NS miała miejsce taka scenka:

Początek przygody. Dojeżdżamy do opustoszałego miasteczka. Po dokładniejszym rozejrzeniu się, znajdujemy kilka wprawnie pociętych ciał - sami dorośli. Zbieramy co przydatniejsze rzeczy i chcemy się stamtąd zmywać. Kiedy jednak wyjeżdżamy, ktoś zauważa jakieś małe kształty na polu kukurydzy za osadą...

Gracze (chórem): Aaaa!!! Dzieci kukurydzy!!! Koktajlem mołotowa je!!!
MG: ... Możemy udać, że tego nie powiedzieliście?

Przygoda nosiła tytuł "Dzieci kukurydzy"...
I faktycznie ją rozegraliśmy do końca. Póżniej na tej samej sesji:

BN: Skąd ta krew na Twojej torbie?
BG1: (błyskawicznie rozcina sobie bok jakimś małym ostrzem) Ach, to? Skaleczyłem się...
BG2: Ale Ty masz hemofilię...
BG1: Aaaa! Dawajcie zastrzyk!!!

Dobro · Elokwentny gracz

Pozwolę sobie również przytoczyć parę śmiesznych scen z sesji (rozgrywanych między innymi z Votanem)

D&D
[i]MG: Słońce świeci nad dachami miasta(...)
G1: Jaka jest pora dnia?
MG: Poradnia chorób piersi.
Nieco później...
MG: Idąc przez las zauważacie sarne...
G1: A jaka jest duża?
MG: Ma 40 metrów, w końcu to sarna.

I z Neuroshimy:
MG: Dobra, macie radioaktywnego niedźwiedzia w bagażniku i chcecie jechać na stacje benzynową. Coś jeszcze chcecie wcześniej zrobić?
G1: Odcinam zęba niedźwiedziowi.
MG: Ale on jest radioaktywny.
G1: No to co. Odcinam mu tego zęba.
MG: Ok. Podczas odcinania zęba zaraziłeś się chorobą popromienną i właśnie zesrałeś się w gacie, a na skórze występują oparzenia.
G1: A śmierdzi?...

Czasami pomysłowość graczy wciąż mnie zaskakuje.
MG: Musicie szybko uciekać a za oknem widać trzech strażników.
G1: Wybieram z domku krzycząc: Ratujcie ludzie!
G2: wybiegam z nim
MG: Patrzą zdziwieni trzymając pompki w rękach.
G1: Krzyczę: Tam w domku! W piwnicy! Są małe dzici!
G2: W klatkach!
G3: (który juz też wybiegł) I nie mają rąk!
Mieli farta, że im uwierzyli...

Trihikilius · Elokwentny gracz

Dobre, dobre.
Się uśmiałem z tej ostatniej opowieści.
Wiecie co, gdzieś czytałem jak gracz opowiadał sesję z młodzieńczych lat jak to mieli bujną fantazję dzieciaki, coś takiego:

NS
GM: (11 lat) – jedziecie czołgiem przez pustynie i kończy wam się paliwo, co robicie?
G1: (11 lat) – rozglądam się za stacją benzynową.
GM: (11 lat) – czekajcie muszę rzucić kostką Laughing

Dalej w tej samej sesji było coś takiego:

GM: widzicie nagle na horyzoncie bandę mutantów.
G1: dużo ich jest?
GM: około pięćdziesięciu.
G2: to strzelam do nich z działa, (rzut k20 – wynik 19)
GM: zabiłeś 19 mutantów. Laughing

Kiedyś czytałem też śmieszny fragment z sesji w Warhammera:

Bijatyka w karczmie, zadyma jak tralala. Jeden z graczy wbiega po schodach na górę.

GM: na piętrze wychodzą w twoją stronę trzy uzbrojone kobiety, co robisz?
G1: spuszczam się przez okno, (kupa śmiechu) obiema rękami.

namakemono · Gracz Roku 2009

Trihikilius - świetny pomysł na temat.

Moje doświadczenia:

1. CP2020
Występują: GM, Grześ, Maciek.

GM: Wpadasz do obszernego pomieszczenia przypominającego łaźnię. Na końcu pomieszczenia, jakieś 10 m od ciebie widzisz leżącego na posadzce Maćka, nad nim, przyciskając stopę do jego twarzy a lufę ogromnego pistoletu to jego skroni stoi zbir. Chyba spodziewał się zobaczyć cię w drzwiach. Odzywa się w te słowa:
– rzuć broń, bo jego mózg ubarwi posadzkę.
Grześ: Ok. Rzucam broń. I... robię wyskok.
GM: (zaskoczenie znika z jego twarzy po pewnej chwili) Ok, Grzesiu. Zrobiłeś wyskok. A Ty Maciek już możesz oddać kartę postaci.

2. Wilkołak, preludium.
Występują: GM, Michał, ja.

GM próbował stworzyć nastrój przygnębienia, strachu, powaga na maxa, sytuacja napięta, jak przysłowiowe baranie jaja.

Na potrzeby tej historii muszę zrobić wstawkę z innej beczki. Na pewno znacie serial animowany "two stupid dogs". Może pamiętacie odcinek, kiedy tytułowe dwa głupie psy stały na krawędzi wielkiego kanionu i coś tam rozmawiały. W pewnej chwili któryś chyba krzyknął nieco głośniej, więc jakby z drugiej strony kanionu coś powtórzyło wykrzyknięte słowa. Oczywiście było to echo, ale to przecież głupie psy, więc stwierdziły, że to ktoś, kto potrzebuje ich pomocy. Trzeba tylko wymyślić sposób, by dostać się na drugą stronę. Po wielu nieudanych próbach wpadli na pomysł, że rzucą w przepaść miękki piankowy cukierek (wiecie o co chodzi), po czym skoczą na niego i to zamortyzuje upadek. Jak pomyśleli tak uczynili: na dno przepaści upadła lekko pianka, a zaraz po niej na dno spadły psy. Jeden po drugim. Jeden z jednej, drugi z drugiej strony pianki. Obaj chybili. Przepraszam za ten przydługi wstęp, wracam do części właściwej:

GM: Michale, jesteś małym chłopcem, w szkole zawsze byłeś słaby, więc starsi i silniejsi znęcali się nad tobą, a ty nie potrafiłeś się im przeciwstawić. Szczególnie upodobała sobie ciebie pewna grupa szkolnych łobuzów, tłukli cie regularnie i zabierali co tylko się dało: pieniądze, śniadanie, co tylko u ciebie znaleźli. Tego dnia wracałeś od swojego chorego dziadka na swoim rowerku. Od domu dzieliło cię już tylko kilkaset metrów, no i oczywiście most. Most nad przepaścią. Kiedy podjechałeś bliżej zobaczyłeś, że zza drzewa rosnącego przy moście wychodzą jacyś chłopcy. Rozpoznałeś tych wciąż dręczących cię łobuzów, których się panicznie boisz i jesteś wobec nich bezsilny. Ale cóż, teraz pomóc ci może jedynie...

Nie dokończył. Do dzisiaj nie wiem co chciał powiedzieć. Może "cud", lub "zawrócenie i ucieczka". Właściwie to po prostu nie pamiętam. Pamiętam nasz nieopanowany wybuch śmiechu i wyduszenie przez zduszone śmiechem gardła:

– PIANKA!!!!

I cały misternie budowany nastrój grozy poszedł się..., wiecie gdzie poszedł.

Keth · Mistrz Gry

Zdobądźcie dla mnie podręcznik do tego dziwadła, a ja poprowadzę Wam wówczas prawdziwą sesję dla "kosmitów"

[img]http://www.mongoosepublishing.com/common_incs/popup.php?id=rqducks.jpg[/img] Laughing

namakemono · Gracz Roku 2009

Szukałem, szukałem, i doopa.
Znalazłem tylko na stronie empiku do kupienia za 84 zł, wersja eng oczywiście.

Słyszałem kiedyś o systemie Looney Tunes, ale na oczy nie widziałem.
W necie też nie znalazłem.

A spotkał się już ktoś z naszym rodzimym tworem o nazwie "Nieboracy"?
[link widoczny dla zalogowanych]

Keth · Mistrz Gry

Z góry uprzedzam: ja żartowałem z tą "kaczą" sesją, nie wiem, czy zdołałbym się dostatecznie dobrze wczuć w jej klimat! Wojownicze kaczki to dla mnie dość hardcorowy temat. Poniżej mała desperacka próbka, napisałem ją w porywie chwili:

Trihikilius wpadł do chatki z takim impetem, że na dźwięk jego stawianych płaskimi łapami kroków aż się zatrzęsła wykonana z trzciny powała. Siedzący w kącie Namakemono wyczesywał właśnie dziobem swoje lotki, toteż niezapowiedziana wizyta wojownika zaskoczyła go w połowie tej jakże intymnej czynności. Gospodarz poderwał głowę i zerknął na gościa z ukosa, wdzięcznie wyginając swą szyję i groźnie łypiąc okiem – cały majestatyczny nastrój zepsuło jednak zielone piórko przyklejone do dzioba Namakemono, sterczące w bok w komiczny sposób.

Trihikilius udał taktownie, że niczego nie widzi, unosząc w górę swój okryty skórznią kuper i strosząc skrzydła.

- Ludzie znowu się wdarli na Tatarakowe Zarzecze! – kwaknął z wściekłością w głosie – Czas zwołać klan, nie możemy tego dłużej tolerować!

Namakemono prychnął ze złością, podzielając w pełni wzburzenie wojownika.

- Gdzie jest Vagnus Konfliktus? – zapytał śpiesznie.

- Śpi w trzcinach na zalewie, razem z całą kohortą – odparł Trihikilius – Wyżarli połowę rzęsy w jeziorku, nie dali rady doczłapać do brzegu, żarłoki! Budzić?

- Budzić! Wszystkich budzić! – zakrzyknął Namakemono – Obejmiesz dowództwo w moim imieniu!

Trihikilius aż kwaknął ze zdumienia, nie wiedząc swym uszom. Dopiero teraz zauważył, że wódz nie siedzi na wyściełanym delikatnymi liśćmi łożu, tylko w słomianym gnieździe. W jego ciemnych oczach pojawił się z miejsca błysk zrozumienia.

- Co się gapisz? – wzburzył się zmieszany Namakemono, prostując skrzydła w wyrazie frustracji – Złotopiórka jajka zniosła, wczoraj, muszę wysiadywać z nią na zmiany, nie mogę poprowadzić kohorty!

Podobało się? Wink

namakemono · Gracz Roku 2009

Keth, właśnie zgubiłeś sam siebie!!
Po takim wstępie już Ci nie odpuścimy!!
Kiedy startuje kacza sesja?
Setting nieistotny. Może być Age of Conan, powrót Kaczumana, może być CyberRabbit2020, WarPigeon 40K, whatever. Wchodzę we wszystko.

el_imperatorro · Mistrz Gry

Ja też, ja też Smile

Był kiedyś taki RTS, zwął się S.W.I.N.E., gierka sząłu nie robiła, ale kliamcik miała Smile

Było o wojnie między królikami i świniami.
Jeśli sesja będzie w podobnym klimacie to wchodzę w to Smile

Już ja wymyślę tak chorą postac jakiej żaden z was nie będzie miał ;D

Trihikilius · Elokwentny gracz

Hehehe, El nie myśl sobie, że przebijesz moją kaczkę, moja to szyi mieć nie będzie a krawat i tak zawiąże, hehehe.

Szkoda Keth, że nie chcesz poprowadzić takiej sesji, ja już w 31% ściągnąłem pliczek o dzwięcznej nazwie
„Collected Glorantha, HeroQuest, RuneQuest Maps”
Hmmm, ale co to będzie tego nikt nie wie, bo ma pojemność tylko 43MB, no i jeszcze pozostaje kwestia samych kaczorrentów, wiecie jak to z nimi jest, czasami zatrzyma się taki skurczykaczor na 99% i już nie raczy dalej poczłapać.

Ejjj, tylko bez smutnych minek mi tu proszę, panowie bądźmy dobrej myśli. Laughing