RPG online

Bestia · Elokwentny gracz

Nie spał tylko chciałbym wiedzieć jak mamy tego dokonąc. Stwierdzenie "nie możemy dopóścić do startu rakiety" jest dość ogólnikowe nie Question

Keth · Mistrz Gry

- Posiadamy kilka koncepcji roboczych, ale wybór ostateczniego rozwiązania i tak pozostawiamy panom. Czasowe zablokowane prac można uzyskać poprzez wysadzenie w powietrze zbiorników z paliwem rakietowym. Zakładamy, że poczynione w ten sposób zniszczenia wyłączą kosmodrom z użytku na kilka miesięcy. Znacznie korzystniejszym z naszego punktu widzenia rozwiązaniem byłoby jednak wysadzenie samej rakiety. Według uzyskanych z różnych źródeł informacji personel wywiezie rakietę z hangaru roboczego na dwa dni przed planowanym startem, następnie zostanie ona zatankowana i poddana wielogodzinnym testom diagnostycznym. W tym czasie stanie się wrażliwym na akt sabotażu celem, chociaż nie wykluczamy, że być może zyskają panowie okazję, by zniszczyć ją wcześniej, jeszcze podczas postoju wewnątrz kompleksu.

Major umilkł, przeniósł spojrzenie na Brooksa.

- Chciałbym panów poinformować, że kilkanaście godzin temu przybyło do Egiptu wasze specjalistyczne wyposażenie, dostarczone w ekspresowym tempie dzięki uprzejmości prezydenta tego kraju. Jak rozumiem, stanowi ono podstawę panów profesjonalizmu, śpieszę jednak zapewnić, że w razie konieczności gotowi jesteśmy dostarczyć wszelkie brakujące elementy ekwipunku lub ich wysokiej klasy zamienniki.

Tym razem czterej mężczyźni nie zdołali powstrzymać ledwie dostrzegalnych uśmiechów, bo wieść o Rhino, SC-20 i modułach OPSAT-u znajdujących się na wyciągnięcie ręki niewiarygodnie wręcz podniosła ich morale.

Bestia · Elokwentny gracz

Omega pokiwał głową.

- Jedno pytanie. - Nabrał nieco powietrza. - Czy wysadzenie rakiety tak bardzo spowolni prace? Nie zbuduja sobie drugiej?

Keth · Mistrz Gry

- Podejrzewamy, że wpompowali w ten projekt niewyobrażalne dla etiopskiego budżetu pieniądze i przerwanie badań przed ostatecznym udowodnieniem, że ze strony techniczno-konstrukcyjnej wszystko zostało dopracowane poprawnie, spowoduje całkowite zaniechanie prób odtworzenia projektu. Stąd też potrzeba dokonania takiego aktu sabotażu, aby Addis Abeba przekonana była o wypadku podczas prac lub przeoczonej wcześniej wadzie konstrukcyjnej rakiety. Na przeanalizowanie planów konstrukcyjnych i ewentualną budowę rakiety od nowa nie będą już mieli funduszy, przynajmniej nie w najbliższej dekadzie. Dodatkowo żaden potencjalny terrorysta nie odkupi od nich planów technicznych, jeśli zaistnieje podejrzenie, że to wada konstrukcyjna spowodowała wypadek.

ropuch · Gracz stażysta

- ehh... ciezko bedzie.
Co z transportem do celu i ewakuacja? - zadal wreszcie wlasne pytanie Alfa.

Keth · Mistrz Gry

- O transport do strefy zrzutu zatroszczą się piloci z egipskich sił specjalnych. Zostaniecie dostarczeni na miejsce śmigłowcem, w ten rejon – major Lewis przerzucił kilka slajdów prezentując mapę północnowschodniej części Etiopii z zaznaczonym na niej niewielkim krzyżykiem, sąsiadującym z kwadratem wskazującym położenie kompleksu badawczego – Na miejscu będą na was czekali przewodnicy z plemiennej wspólnoty wojującej od lat z rządem tego kraju. Ponieważ od strefy zrzutu do celu dzielą was dwa dni drogi, przewodnicy powinni znacząco ułatwić wam dotarcie do obiektu. Strefa ewakuacji znajduje się dwadzieścia kilometrów na zachód od strefy zrzutu, w tym miejscu – major wskazał niewielką trzcinką kolejny punkt na ekranie – Rzecz jasna w razie komplikacji będziemy gotowi na zmianę planu ewakuacji.

- Zanim przejdziemy do dalszych pytań, chciałbym zwrócić panów uwagę na polityczny aspekt tej operacji – Brooks spojrzał na drugiego z towarzyszących mu mężczyzn – To Miguel Cruciero z Departamentu Operacji Konsularnych.

Przedstawiony agentom urzędnik – Latynos w średnim wieku w eleganckim garniturze – kiwnął przedmówcy głową, po czym przeniósł spojrzenie na gości.

- Stwierdzenie, że to nad wyraz delikatna i ryzykowna operacja to zbyt mało powiedziane, panowie – oświadczył stanowczym tonem – Przyjdzie wam działać na terytorium państwa członkowskiego ONZ, nie znajdującego się w stanie wojny z żadnym z naszych sojuszników, nie obciążonego żadnymi zarzutami o współpracę z ugrupowaniami terrorystycznymi. Co więcej, w ostatnich latach Etiopia sukcesywnie budowała wizerunek „żandarma” wschodniej Afryki, co działa zdecydowanie na naszą niekorzyść. Jakakolwiek forma interwencji zbrojnej jest w tej sytuacji niedopuszczalna, bo stanowiłaby drastyczne naruszenie praw międzynarodowych.

Bestia · Elokwentny gracz

Omega zmrużył oczy.

- Czyli jakby co jesteśmy zdani na siebie. - Na wargach agenta pojawił się usmieszek. - Jesteśmy więc oficjalnie terrorystami.

Keth · Mistrz Gry

- Cóż, w towarzystwie zawodowców nie musimy bawić się w gry słowne – skrzywił usta Cruciero – Gdyby prawda o tej akcji kiedykolwiek ujrzała światło dzienne, zyskałaby z miejsca przydomek zamachu terrorystycznego, tyle że naszego autorstwa. Stąd właśnie konieczność skrytej infiltracji, sabotażu pozorującego wypadek i równie skrytego odwrotu. Pod żadnym pozorem nie możecie dopuścić do schwytania któregokolwiek z członków zespołu, gdyby zaś ktoś z was zginął, jesteście zobowiązani wydostać ze strefy zagrożenia zwłoki oraz kompletny ekwipunek.

- To oznacza również inne komplikacje – wtrącił Brooks – Tam nie będziecie mogli liczyć na powtórkę z Erytrei, bo żadnego wsparcia wojskowego nie będzie. Biały Dom był w tej kwestii jednoznaczny i precyzyjny aż do bólu: żadna amerykańska jednostka wojskowa nie naruszy suwerenności terytorialnej Etiopii, bez względu na okoliczności. Wasi przewodnicy są przekonani, że stanowicie grupę najemników działających na zlecenie zagranicznej korporacji naukowej, której etiopski program badawczy stoi kością w gardle. Partyzanci mają szczegóły w głębokim poważaniu, interesują ich jedynie pieniądze, które otrzymają w zamian za udzielone wam wsparcie.

ropuch · Gracz stażysta

Bestia · Elokwentny gracz

- Czyli tak jak mówiłem. - Usmiechnął sie. - Macie plany budynków czy tylko zdjecia satelitarne? Informacje o zmianach warty, trasy patroli, w miarę dokładne informacje na temat systemu zabezpieczeń?

Zamyślił się na chwilę.

- Raczej będziemy rzucć się w oczy. Zapewne cały personel jest czarnoskóry. Czy się mylę?

Keth · Mistrz Gry

- Jak się pan słusznie domyślił – Brooks spojrzał wprost na Omegę – dysponujemy wyłącznie zdjęciami satelitarnymi. Ponieważ znajdziecie się na miejscu kilka dni przed testem rakiety, będziecie mogli dokonać skrytego rozpoznania obszaru misji. Co do koloru skóry, przy waszym poziomie profesjonalizmu taki kłopot to zapewne drobnostka, ale faktycznie, cały personel kompleksu z wyjątkiem kilku znanych europejskich naukowców jest pochodzenia afrykańskiego. Słyszałem co nieco o waszym specjalistycznym ekwipunku, dlatego zapewne się ucieszycie z faktu, że Departament Obrony zgodził się przesunąć jednego z naszych satelitów szpiegowskich nad obszar działania zespołu, w celu bezpośredniego sprzężenia satelity z modułami OPSAT-u. Znamy też wasz zwyczajowy modus operandi i akceptujemy go w każdej kwestii. Macie prawo do użycia broni według własnego uznania, musicie jednak przez cały czas zdawać sobie sprawę z konsekwencji zdemaskowania grupy. To dwa priorytety: zniszczenie programu badawczego oraz zachowanie całkowitej dyskrecji.

Piszę z pracy – po powrocie do domu skompiluję informacje na temat Waszego sprzętu: kombinezonów kuloodpornych typu Rhino, uzbrojenia (karabinek + pistolet SC-20 z mnóstwem gadżetów) oraz modułów OPSAT-u umożliwiających za pomocą łączności satelitarnej dostęp do rządowych baz danych, podglądu satelitarnego z orbity, łączności globalnej i wielu innych opcji.

Keth · Mistrz Gry

Myślę, że czas już najwyższy wznowić naszą przygodę. Przez ostatni miesiąc byłem nieco uziemiony, jeśli o czas wolny chodzi, toteż skupiłem się generalnie na sesjach IK i WH40K – ale to nie znaczy, że Spycraft umarł śmiercią naturalną. Co do ekwipunku, nie zdążyłem zrobić kompilacji danych, ale na tę chwilę przyjmijcie, że dysponujecie sprzętem Sama Fishera (zakładam, że wszyscy mieli styczność z grą Splinter Cell). Czy macie jeszcze jakieś pytania do trzech panów z przeciwnej strony stołu, czy też skaczemy do następnego etapu przygody?

Keth · Mistrz Gry

15 marca 2008, południowa granica Egiptu, godzina 3.30 nad ranem (10 dni do startu rakiety)
Śmigłowiec leciał tuż przy ziemi, chwilami dosłownie ocierając się o wierzchołki górzystego terenu. Czterej siedzący w ciemnej kabinie desantowej mężczyźni dociągnęli paski swych uprzęży, raz jeszcze sprawdzili starannie zabezpieczenia broni i mocowanie pozostałych elementów ekwipunku - żaden nie zamierzał przy lądowaniu niczego gubić albo postrzelić się przypadkiem z własnego pistoletu. Dokończywszy przeglądu, wszyscy opuścili na oczy gogle noktowizyjne, obserwowani z zainteresowaniem przez milczącego całą drogę egipskiego komandosa. Dostrzegając ich wzrok członek załogi uniósł w górę obie dłonie, wystawiając wszystkie palce.

Dziesięć minut do strefy lądowania.

Najbliższy agent podziękował Egipcjaninowi skinięciem głowy, chociaż informacja o pozostającym czasie lotu nie była nikomu potrzebna – dane dotyczące kursu, czasu przelotu i aktualnego położenia helikoptera były wyświetlane na miniaturowych ekranikach modułów OPSATU, starannie przypiętych do przedramion agentów. Synchronizacja urządzeń z amerykańskim satelitą trwała zaledwie dziesięć sekund, a sygnał był bardzo silny, co dobrze wieściło na przyszłość.

Piloci prowadzili maszynę niczym szaleńcy, starając się zmniejszyć jak najbardziej jej sygnaturę radarową. Akurat w przypadku etiopskiej obrony przeciwlotniczej nie miało to większego znaczenia, bo dziurawa była niczym sito, ale agenci Wydziału przekonani byli, że chodziło tu bardziej o zatajenie faktu naruszenia granicy przed sojuszniczymi służbami wywiadowczymi.

Mężczyźni wyglądali złowieszczo w swoich czarnych, opancerzonych cienką warstwą kevlaru kombinezonach, wyściełanych od środka goreteksem. Twarze przysłaniały im maski z elastycznego materiału, z wyciętymi na oczy otworami, zapewniające całkowitą anonimowość w przypadku postronnych obserwatorów. W poprzek kolan trzymali karabinki SC-20, specjalnie zmodyfikowane pod kątem ich specjalizacji, w futerałach na udach nosili zaprojektowane przez tę samą belgijską firmę pistolety, tworzące wraz z karabinkami integralny zestaw. Egipski komandos przesuwał wzrokiem po licznych elementach ekwipunku obcych, pochowanych w rozlicznych pokrowcach i przypiętych do uprzęży kombinezonów, nie zadawał jednak żadnych pytań – doskonale bowiem wiedział, że nie uzyska żadnej odpowiedzi.

Na ekranikach OPSATU pojawiły się zaktualizowane dane. Sześć minut do strefy zrzutu.

Gość

Ej szefie. jaki sprzet uzyjemy do zrzutu? lotnie?

Keth · Mistrz Gry

Alfa powtórzył w myślach procedurę zrzutu. Za sześć minut helikopter miał wylądować na kilkunaście sekund na trawiastej sawannie, już na terytorium Etiopii. Jeśli wszystko poszło zgodnie z planem, przewodnicy od godziny czekali w wyznaczonym miejscu, kilkadziesiąt metrów od punktu lądowania. W teorii cała procedura wyglądała prosto, bo moduł OPSATU co do metra wyliczał zarówno położenie agentów jak i wszystkie stosowne punkty orientacyjne.

Lecz doświadczenie podpowiadało Alfie, że teoria prawie nigdy nie pokrywa się z praktyką.