RPG online

Trihikilius · Elokwentny gracz

- Odstawmy swe waśnie na później towarzysze – powiedział Tamadur – teraz czeka nas walka, ostatnia już w życiu chyba.

namakemono · Gracz Roku 2009

– HAHAHAHAHA. Trzeba było pomyśleć o tym zanim podniosłeś rękę na brata. - Belath spojrzał z ukosa na Turańczyka. - Zginiemy z rąk tych, którym okazałeś swą słabość: litość.

Powoli podnoszę wyrzuconą przed chwilą broń.

Mam cichą nadzieję ale i delikatnie łaskoczące przeczucie, że aż tak szybko GM nie da nam umrzeć. Ale oczywiście mogę się mylić. Smile

Trihikilius · Elokwentny gracz

- Nie czas na śmiechy najemniku – powiedział Tamadur obserwując bacznie podnoszącego broń Belatha – nie czekaj rychłej śmierci, albowiem może Baal zapłaci więcej za twoje usługi i tak uratujesz skórę, przecie tylko to się dla ciebie liczy najemniku.

Dobro · Elokwentny gracz

- Kurwa psia mać! Coś mi się wydaję, że trza nam szybko uciekać... Na koń, a waśnie dokończymy później!

Dziesiętnik rozejrzał się po polu szukając najmniejszego prześwitu wśród wojowników Baala.

- Mamy dwie opcje! Albo się przebić, albo czekać na wybicie. Na koń!

Al-Salam rzucił się po swój miecz, wcześniej wyciągając strzałe z nadgarstka i robiąc prowizoryczny opatrunek ze swojej koszuli. Następnie chwytając broń w okaleczoną dłoń skrzywił się z bólu, lecz mimo tego zdołał pewnie chwycić sejmitar. Zaraz po tym wskoczył na swojego wierzchowca czekając, aż reszta zwiadowców zrobi to samo.

Keth · Mistrz Gry

Na oczach łapiących konie za uzdy Turańczyków jeden z Zuagirów zeskoczył z siodła, podbiegł do czegoś, co leżało na górnej części stoku, po chwili zaś zawrócił i przeprowadził ożywioną dyskusję z innym wojownikiem, siedzącym na wielkim smoliście czarnym wierzchowcu.

- Znaleźli Garadusa i małpę - powiedział głuchym tonem Tarses, wciąż jeszcze stojący na ziemi i ściskający zbielałymi palcami stylisko topora.

Grupa koczowników w czerwonych płaszczach zaczęła zjeżdżać w dół zbocza, noszący błyszczącą kolczugę mąż na czarnym koniu wydawał się im przewodzić. W ślad za nimi ku miasteczku ruszyli pozostali Zuagirowie, tworząc istną falę spływającą z wszystkich stron ku osadzie.

Obaj dziesiętnicy i Belath sformowali miniaturową szpicę z Al-Salamem na czele, gotowi do samobójczej szarży w kierunku przeważającego liczebnie wroga. Numides uśmiechnął się bez cienia wesołości pojmując znienacka, co musiała czuć dwa dni wcześniej pięćdziesiątka zuagirskich wojowników osaczonych przez turańską armię w korycie rzeki.

Wjeżdżając na skraj ulicy Zuagir wstrzymał wierzchowca, zeskoczył z siodła, ruszył w stronę grupy wynędzniałych jeńców ubezpieczany przez grupę wojowników nie zdejmujących nawet na chwilę rąk z głowni mieczy. Nameela pobiegła w jego stronę, wtuliła się na chwilę w ramiona mężczyzny.

- Mam nadzieję, że nie odrąbie mi rąk za to, że ją dotykałem - mruknął posępnym tonem Tarses.

Dobro · Elokwentny gracz

Al-Salam wstrzymuje towarzyszy ruchem ręki.
- Czekajcie. Ruszymy, kiedy zaczną wyciągać broń.

Urbik · Elokwentny gracz

Łojezusieńku, ale sie narobiło! Musialem siedzieć cały boży dzień na uczelni,więc nie miałem jak wziąć udziału w całym zajściu. Dzięki, Keth, że odgrywałeś w tym czasie moją postać.
Możecie mi ktoś mniej więcej skrócić,jak to się wszystko ułożyło? Kto się zbuntował/kto próbował odjechać/kto został? Z góry thx

Zachowuję spokój, mając nadzieję, że choć w pewnym stopniu zyskałem zaufanie Nameeli. Dotychczas zachowywałem całkowitą neutralność w całym zajściu, więc myślę, że i jeńcy będą mi przychylni.
Dołączam do grupki najemników/dziesiętników, lecz nie szykuję się do ataku - nastawiam się raczej na pokojowe negocjacje ze Zuagirskim przywódcą...

Al-Salam, Numides i Belath stanęli po stronie Malatha, Kerth i Tamadur po stronie Zuagirów, Ciebie nie było Wink

Trihikilius · Elokwentny gracz

Tamadur stojąc obok swego konia, uważnie przygląda się rozwojowi najbliższych wydarzeń.
Nie będzie szarżował, ale jego łuk w pogotowiu jest skierowany strzałą w stronę ziemi, ustrzeli w razie czego choćby jednego woja Baala, będzie gotowy dobyć następnej strzały w momencie ataku.
A później już tylko zwarcie…

GM, umieramy z ciekawości co się dalej wydarzy, nie torturuj nas prosimy o następnego updata Laughing

Keth · Mistrz Gry

Wojownik w kolczudze i czerwonym płaszczu porozmawiał krótko z Nameelą, potem zaś zbliżył się na kilka metrów do najemników. Chociaż ani on ani dwudziestka jego przybocznych nie sięgnęła po broń, widać było, że to doświadczeni rębacze i na wyszarpnięcie żelaza z pochew nie potrzebują więcej niż kilka sekund.

Tamadur nie odrywał spojrzenia od oblicza przywódcy Zuahirów, stwierdzając w duchu, że mężczyzna o jasnym zaroście i zaplatanych w warkoczyki włosach ma oczy o takich samych złocistych iskierkach, co Nameela.

- Wyście sprawili te bestie? - przerwał milczenie Zuagir spoglądając znacząco na trupy dwóch małp - Wyglądacie na mężnych ludzi, ale siostra mi szepnęła, że paru z was przeżartych jest do szpiku kości turańskim kodeksem karnym. Jeśli odłożycie broń, obiecuję was wysłuchać i wydać sprawiedliwy osąd, Isztar mi świadkiem. Lecz jeżeli pragniecie rozlewu krwi, gotów jestem spełnić i te pragnienia. Moi wojownicy od dni uganiają się po pustyni za tymi demonami, chcą kogoś zabić i wszystko im jedno, czy to człowiek będzie czy piekielna bestia.

Bahim Baal przesunął spojrzeniem po zwiadowcach, spoglądając znacząco na krwawiącą rękę Al-Salama, zatrzymując zaciekawiony wzrok na chwilę na twarzach Kertha i Tarsesa.

Dobro · Elokwentny gracz

Starszy dziesiętnik już wie, że nie zagrzeje swojego tyłka w karczmie. Ani nigdzie indziej. Mimo to, nie rezygnuje z próby ratowania skóry.
- Uwolniliśmy twoich ludzi przed tymi małpimi bestiami. Teraz są wolni. Puść nas wolno, rozejdziemy się w pokoju. Widzisz, żem niezdolny do walki, a moi towarzysze - wskazał wzrokiem na reszte - są wymęczeni. Zdaje sobie sprawę, że jesteśmy na twojej łasce. Nie przedłużajmy więc tego, i wydaj decyzje.

kamien88 · Elokwentny gracz

No coż, delikatnie mówiąc "przejebane", zostaje tylko czekać na pchnięcie losu......

Trihikilius · Elokwentny gracz

Tamadur nic nie odpowiada, zwalnia z cięciwy szykowaną do ataku strzałę i wprawnym ruchem chowa ją do kołczanu.
Niech to będzie pierwszy przejaw dobrej woli ze strony intruzów (czyli nas), może Baal okaże się mniej sadystycznym dowódcą niźli Jastrząb.
Tamadur nie okaże jednak słabości i nie będzie się kajał przed wodzem koczowników, nie odda też swej broni.

Kerth · Gracz oszczędny w słowach

Hahaha
Piękne to świadectwo dziesiętniku wydajesz swojej armii.
Zawsze biegacie od końca do końca w popłochu?
Teraz się ciesz, że nie pozwoliliśmy Ci ścinać głów wieśniakom. Jeszcze nam podziękujesz.

Wyszeptałem to na tyle głośno, żeby dziesiętnik słyszał, na tyle cicho, żeby wojacy nie zrozumieli sensu słów.
Wieszam topór na plecach i czekam na rozwój sytuacji.
Nie będę podchodził do zbrojnych, żeby tego źle nie odczytali.
Nie będę biegał po omacku jak dziesiętnik, żeby nie robić z siebie pośmiewiska.

Dobro · Elokwentny gracz

- Milcz! To jedyny sposób, by zachować głowy na swoim miejscu!
Al-Salam również mówił szeptem, by wojacy nie słyszeli ale żeby Kerth usłyszał.

Kerth · Gracz oszczędny w słowach

Może w Waszej armii, bycie błaznem, to wyjście.

Tym stwierdzeniem kończę rozmowę i odsuwam się..
Budujemy ciekawe koneksje, ale czego się spodziewać. Przed chwilą mieliśmy walczyć Smile